توضیح صدای سینمای خانگی 20 51 و بیشتر

آیا از اعداد استفاده شده برای توصیف سیستم‌های صوتی سینمای خانگی گیج شده‌اید؟ اصطلاحاتی مانند 2.0، 5.1 یا 7.2 ممکن است فنی به نظر برسند، اما آنها به سادگی پیکربندی بلندگو را نشان می‌دهند که تجربه صوتی شما را تعیین می‌کند. درک این مشخصات می‌تواند به شما در ساخت یک سینمای خانگی ایده‌آل کمک کند.

در سیستم شماره‌گذاری "X.Y"، X تعداد بلندگوهای فراگیر را نشان می‌دهد، در حالی که Y نشان‌دهنده تعداد ساب‌ووفرها است. یک سیستم پایه 2.0 دارای دو بلندگو (کانال‌های چپ و راست) برای صدای استریوی استاندارد است. پیشرفته‌تر 5.1 یک بلندگوی مرکزی، دو بلندگوی فراگیر و یک ساب‌ووفر اضافه می‌کند و یک محیط شنیداری فراگیرتر ایجاد می‌کند. برای تنظیمات برتر، سیستم‌های 7.2 دو بلندگوی فراگیر عقب اضافی و ساب‌ووفر دوگانه را شامل می‌شوند و مکان‌یابی دقیق صدا و میدان‌های صوتی وسیع را ارائه می‌دهند.

پیکربندی ایده‌آل شما به سه عامل کلیدی بستگی دارد: فضای موجود, بودجه و کیفیت صدای مورد نظر. اتاق‌های جمع و جور یا خریداران کم‌هزینه ممکن است سیستم‌های 2.0 یا 2.1 (که یک ساب‌ووفر اضافه می‌کنند) را ترجیح دهند. علاقه‌مندان به فیلم که به دنبال غوطه‌وری شبیه به تئاتر هستند، باید آرایش‌های 5.1 یا 7.1 را در نظر بگیرند. قرار دادن صحیح بلندگو به همان اندازه حیاتی است - حتی سیستم‌های برتر زمانی که به درستی قرار نگیرند، عملکرد ضعیفی دارند.

هر پیکربندی تجربیات شنیداری متمایزی ایجاد می‌کند. با مطابقت دادن سیستم با الزامات خاص خود، می‌توانید شب‌های معمولی فیلم را به رویدادهای سینمایی با تولید صدای درجه حرفه‌ای تبدیل کنید.